OC fotograaf Ronnie Afman, al ruim 20 jaar onderweg
Door: Anniek Ottens
Ronnie Afman is in het dagelijks leven tankwagenchauffeur. Maar hij heeft nog een passie waar hij graag over vertelt: fotografie. Als semiprofessioneel fotograaf maakt hij prachtige foto’s. Veel van zijn foto’s zijn onder meer wekelijks te zien in de Ommelander courant, maar ook waren zijn foto’s diverse keren te bewonderen op exposities tijdens de kunstroute Baflo/Rasquert of op een idyllische plek in het Groninger land (kerkje van Klein Wetsinge). Wij spraken Ronnie over wat hij zo leuk vindt aan fotografie en wat voor tips hij voor onze lezers heeft.
Affiniteit met fotografie
Ronnie is al ruim twintig jaar freelance fotograaf voor de Ommelander courant. In de weekenden kom je hem tegen bij veel activiteiten van alle aard, concerten en sport, waarvan een groot deel het amateur voetbal. Naast persfoto’s voor deze krant, fotografeert Ronnie veel van zijn reizen die hij samen met zijn broer maakt. En ook heeft hij al veel verliefde stellen gefotografeerd, die elkaar het ja-woord geven. Ronnie fotografeert niet alleen, maar ontwerpt ook regelmatig een fotoboek via cewe.nl. Zowel voor zichzelf, als voor anderen. Hij vertelt: ““In het begin maakte ik nog veel trouwreportages. Met de digitalisering van de fotografie werd het maken van een trouwreportage gemakkelijker en daardoor toegankelijker voor veel fotografen. Daarom ben ik mij rond 2005 ook gaan richten op andere vormen van fotografie. Naast trouw-, reis- en persfotografie, vind ik het ook leuk om sporters te fotograferen. Ik was een keer bij een wedstrijd van Donar (professionele basketbalploeg uit Groningen, red.). Hier trof ik een enorme fan die vroeg of hij mijn foto’s kon kopen. Voor hem heb ik een fotoboek gemaakt. En toen Rood Zwart Baflo, kampioen in de 5e klasse werd, heb ik een fotoboek ontworpen. In dit fotoboek stonden foto’s van het kampioenschap, close-ups van teamleden, maar ook foto’s die ik in aanloop naar het kampioenschap al voor de Ommelander had gemaakt. Samen met de verslagen uit de Ommelander, werd het een heel compleet fotoboek.” Ook van de reizen maak ik boeken, ook voor medereizigers waarbij ik een persoonlijk tintje er aan geef. Het is een wat uit de hand gelopen hobby.
Jong geleerd, oud gedaan
Uit de hand gelopen hobby, of niet: de jarenlange ervaring is zeker terug te zien in de foto’s. “Ik fotografeer al sinds februari 1999 voor de Ommelander en heb daarvoor zo’n 11.000 opdrachten gemaakt, waarvan ruim 3000 van het amateur voetbal. Op mijn 15e maakte ik al mijn eerste foto’s. In jeugdsoos Eagle in Baflo waar ik vrijwillig bestuurslid was traden regelmatig bandjes op. Ik vond het leuk om die te fotograferen. Doordat een ander bestuurslid mij toen der tijd vroeg zijn bruiloft te fotograferen, is het allemaal wat serieuzer geworden.”
Hoewel hij allround fotograaf is, geeft Ronnie aan dat hij portretfotografie het minst leuk vindt. Toch getuigt de foto van het Thaise ‘longneck’ (zie foto) meisje dat hij het wel kan. Het is volgens Ronnie vooral belangrijk om goed je ogen open te houden. “Ik kijk vooral om me heen en neem alles in mijn omgeving op. Of dat nu bij de plaatselijke triatlon is of op reis. Ik leg aan en schiet! Soms zie ik anderen nog druk bezig zijn met hun instellingen, waardoor ze het moment helemaal missen. Zonde! Fotograferen is vooral kijken.” Ronnie staat nooit lang stil bij de juiste instellingen. Het is immers zonde als je de perfecte instellingen hebt, maar het moment gemist hebt.
Het materiaal
Alles leuk en aardig, maar het is natuurlijk wel belangrijk met welk gereedschap je te werk gaat. Dat gereedschap is bij Ronnie dik in orde. Zo is hij trotse eigenaar van een Canon 1DX met (sinds kort een) Tamron lens van 150/600 mm. Ondanks dat hij een overtuigd Canon aanhanger is, liep Ronnie na goed advies en even testen met een Tamron lens al na tien minuten de winkel van Vaszlovszky uit. De kwaliteit van fototoestellen en lenzen wordt steeds beter volgens Ronnie. Voor de sportfotografie gebruikt hij een 70/200 mm lens. Hiermee is het mogelijk om alles op een goede manier van vrij dichtbij te fotograferen. Eén nadeel: bij het voetbal was het doel aan de overkant van het veld minder goed dichtbij te krijgen. Alhoewel de lens behoorlijk aan de zware kant is, kan de Tamron lens dit gelukkig wel. “Het voordeel van deze Tamron lens is dat hij stabiel is. Ik ben niet zo van een statief, het is zo’n gezeul en je bent minder vrij in beweging. Toch ontkom je er niet helemaal aan. Vooral wanneer je ver in moet zoomen, is een statief prettig. Voor nachtfotografie zelfs noodzakelijk”.
Ronnie heeft zijn materiaal tegenwoordig goed voor elkaar. Maar ook hij is ooit ergens begonnen: “Mijn eerste camera was een Minolta X300 (analoog). Daarmee fotografeerde ik de bands die optraden in de Eagle. Met het digitale tijdperk kwam een einde aan deze manier van fotograferen. Ook de krant vond het handiger als ik de foto’s digitaal kon doorsturen. In2003 ben ik overgestapt.”
Instellingen
Hoewel Ronnie niet zo onder de indruk is van camera instellingen, gebruikt hij ze natuurlijk wel. Zo heeft hij immers leren fotograferen. Zijn tip voor beginnende fotografen: “Experimenteer met je ISO-waarden je diafragma, dan zie je al gauw verschil in de belichting en scherpte diepte van je foto.” Op een voetbalveld met voldoende licht gebruikt Ronnie vaak een ISO van 400 of 500 in combinatie met een snellere sluitertijd (bijvoorbeeld van 8000). Bij donker weer kan de ISO waarde al gauw naar de 4000 oplopen om toch de beelden nog goed te kunnen bevriezen. Daarnaast gebruikt hij vaak de autofocus van zijn toestel. De manuele stand gebruikt hij nauwelijks. Het voordeel van digitale fotografie is natuurlijk dat je tegenwoordig veel kan bewerken, knippen en weggooien. “Al bewerk ik de foto’s liever niet te veel na. De foto zelf moet al goed zijn, vind ik. Ik doe eigenlijk het meeste op het gevoel. De instellingen stem ik natuurlijk wel af op de foto die ik maak. Maar het zit ‘m ook in de technieken die je toepast. Als ik op de renbaan sta en een voorbijrazend paard wil fotograferen, dan draai ik bijvoorbeeld met het paard en de jockey mee en pas ik dus de panningtechniek toe.”
Ronnie’s reislust
Wanneer je eenmaal aan het reizen bent geslagen, ben je besmet met het reisvirus, zo lijkt het wel. Dat geldt in ieder geval voor Ronnie, die al behoorlijk wat bijzondere landen heeft mogen ontdekken. “Vanaf 2000 ben ik behoorlijk actief aan het reizen. Een speciale reis in 2005 samen met tweelingbroer Eric was naar Australië, maar hier bleef het niet bij. Al snel volgden er heel veel meer landen, eigenlijk altijd samen met mijn broer. We zijn onder andere naar La Palma geweest, op skivakantie in Wistler (Canada en Lake Louise), Miami, Hawaii, Egypte, Madagaskar, Cuba, Zuid-Afrika, Ecuador, Laos en Cambodja, Rusland en afgelopen november naar Mexico en Guatemala.” Van deze laatste was onlangs nog een mooi verslag te lezen in deze krant.
Onder andere? Ben je op nog meer plekken geweest? “Ja. Ik maak ook wel autoreizen met mijn broer. Bijvoorbeeld een reis van ‘coast to coast’ in Amerika. We zijn toen van Oregon door zestien staten naar New York gereden. Mijn broer maakt ook films van deze reizen om te delen op social media en voor thuis. Verder zijn we nog op een rondrit via Scandinavië naar St. Petersburg gereden en terug via de Baltische staten. Ook de rondreis naar zuid-oost Amerika was indrukwekkend. Hier hebben we amusementsparken en optredens bezocht in Nashville.”
De reizen van Ronnie en zijn broer staan vaak in het teken van natuur en cultuur. Hoe gevarieerd de trips soms ook zijn: fotografie en film spelen altijd een centrale rol. Zijn favorieten? “Ik vond Cuba heel bijzonder. Maar natuurliefhebbers zou ik aanraden om naar Costa rica te gaan. De laatste jaren ben ik ook steeds meer dieren gaan fotograferen. Dat is ook een mooie uitdaging. Alle reizen zijn op zich weer bijzonder. Komende winter gaan we in Vietnam kijken.”
Ik ga op reis en ik neem mee?
Als je zo vaak op reis gaat, weet je inmiddels wel redelijk wat je in moet pakken om mooie foto’s tijdens je reis te kunnen maken. Al houdt Ronnie niet echt rekening met het gewicht: “Ik ga gerust op reis met 11 kg aan fotoapparatuur op de rug: drie lenzen, een fototoestel (plus reserve), mijn (reis)statief. Ze gaan allemaal mee.” Ook neemt hij altijd zijn Olympus compact camera mee. Ideaal voor onderwaterfotografie, maar ook voor de dramastand. “Deze dramastand maakt de belichting net wat anders en het contrast sterker. Hierdoor creëer je een kunstzinnige foto en dat zorgt weer voor afwisseling in je fotocollectie.”
Mooiste foto
De allermooiste foto die Ronnie heeft gemaakt? Dat is natuurlijk lastig kiezen als je zoveel verschillende onderwerpen fotografeert. Toch weet Ronnie na even nadenken een aantal favorieten op te noemen. Zo is hij trots op de foto van twee parende groene kikkers (zie foto), die hij in Costa Rica wist vast te leggen; een nachtfoto. “Ik heb de nachtelijke bezigheden van een kikkersstelletje weten vast te leggen. Het vrouwtje zit onderop en het mannetje er bovenop. De foto is met statief gemaakt. Hierbij komen kennis en camera-instellingen op een goede manier samen.”
Maar ook is Ronnie trots op de foto die hij maakte van een Thais ‘longneck’ meisje. Een foto die hij ook gebruikte om een van zijn exposities te promoten. De foto werd gebruikt voor flyers, op posters, in de krant, op tv en op verschillende websites, waardoor het een bekende foto is geworden in de regio. En om dan nog een laatste topfoto te noemen: de onderwaterfoto van de drie zwemmers tijdens een triatlon (zie foto). Temeer omdat hij voor deze foto zelf ook spontaan het water in dook. “De gemiddelde persfotograaf van een lokale krant zou dit niet zo snel doen. Maar ik vind dit onverwachte juist zo leuk aan fotograferen.. Dit is toch veel leuker dan een foto van bovenaf? Het zorgt voor spannende foto’s”
